荀子·荣辱
荀子·荣辱最新章节：衙斋少地得天宽，亭畔疏花丑石安。官既支离民又病，待成新竹斫鱼竿。
左手招明月，右手引清流。遂弃人间俗事、长伴赤松游。春与猿兮吟啸，秋与鹤兮飞舞，八百岁春秋。夜授南柯守，朝拜酒泉侯。携玉杖，吹铁笛，酌金瓯。醉乡高卧、掉头那问帝王州。自谓羲皇以上，无论晋魏之事，涓子不能俦。我亦问津者，愿泛武陵舟。
上人何方来，解包与深游。翩然松下吟，意行崖壑幽。渊渊水色古，疑卧蛟龙虬。雷雨当满盈，奋动无此留。
这个对子，把华府所有人都难住了，华太师不知所措，急得都快冒汗。
万里求文教，王春怆别离。未传不住相，归集祖行诗。举笔论蕃意，焚香问汉仪。莫言沧海阔，杯度自应知。
床头微雨过，月光透桐影。徘徊步玉除，徙倚绝人境。洒落三五星，亏蔽微明景。隋珠惜所投，贝叶翻来冷。润渥已不多，离披孰为整。感此偶适逢，悠然发深省。阴晴本无常，明晦须臾顷。风雨任时变，太虚自悬迥。刮垢镜斯晃，去醨酲乃醒。请看蟾蜍光，万古飞云巅。
同时也给小鱼儿规划好了人生——成为天下最凶最毒最恶的人。
。
荀子·荣辱解读：yá zhāi shǎo dì dé tiān kuān ，tíng pàn shū huā chǒu shí ān 。guān jì zhī lí mín yòu bìng ，dài chéng xīn zhú zhuó yú gān 。
zuǒ shǒu zhāo míng yuè ，yòu shǒu yǐn qīng liú 。suí qì rén jiān sú shì 、zhǎng bàn chì sōng yóu 。chūn yǔ yuán xī yín xiào ，qiū yǔ hè xī fēi wǔ ，bā bǎi suì chūn qiū 。yè shòu nán kē shǒu ，cháo bài jiǔ quán hóu 。xié yù zhàng ，chuī tiě dí ，zhuó jīn ōu 。zuì xiāng gāo wò 、diào tóu nà wèn dì wáng zhōu 。zì wèi xī huáng yǐ shàng ，wú lùn jìn wèi zhī shì ，juān zǐ bú néng chóu 。wǒ yì wèn jīn zhě ，yuàn fàn wǔ líng zhōu 。
shàng rén hé fāng lái ，jiě bāo yǔ shēn yóu 。piān rán sōng xià yín ，yì háng yá hè yōu 。yuān yuān shuǐ sè gǔ ，yí wò jiāo lóng qiú 。léi yǔ dāng mǎn yíng ，fèn dòng wú cǐ liú 。
zhè gè duì zǐ ，bǎ huá fǔ suǒ yǒu rén dōu nán zhù le ，huá tài shī bú zhī suǒ cuò ，jí dé dōu kuài mào hàn 。
wàn lǐ qiú wén jiāo ，wáng chūn chuàng bié lí 。wèi chuán bú zhù xiàng ，guī jí zǔ háng shī 。jǔ bǐ lùn fān yì ，fén xiāng wèn hàn yí 。mò yán cāng hǎi kuò ，bēi dù zì yīng zhī 。
chuáng tóu wēi yǔ guò ，yuè guāng tòu tóng yǐng 。pái huái bù yù chú ，xǐ yǐ jué rén jìng 。sǎ luò sān wǔ xīng ，kuī bì wēi míng jǐng 。suí zhū xī suǒ tóu ，bèi yè fān lái lěng 。rùn wò yǐ bú duō ，lí pī shú wéi zhěng 。gǎn cǐ ǒu shì féng ，yōu rán fā shēn shěng 。yīn qíng běn wú cháng ，míng huì xū yú qǐng 。fēng yǔ rèn shí biàn ，tài xū zì xuán jiǒng 。guā gòu jìng sī huǎng ，qù lí chéng nǎi xǐng 。qǐng kàn chán chú guāng ，wàn gǔ fēi yún diān 。
tóng shí yě gěi xiǎo yú ér guī huá hǎo le rén shēng ——chéng wéi tiān xià zuì xiōng zuì dú zuì è de rén 。
。
