汉宫春·着破荷衣
汉宫春·着破荷衣最新章节：有蟹无监乃乐邦，人生如意信难双。公才自是明堂用，寄语蚍蜉盍少降。
识本色人须本色，臭味论心不论迹。青莲居士浣花老，画像有人能画得。非陈无己黄鲁直，看画题诗难落笔，醉翁万代文章伯，中年偶堕滁阳谪。琅琊山亭酿泉酒，翁心不醉醉宾客。庆历朝廷天清明，谁张党论摇升平。禽鸣不知人之乐，党论无乃犹禽鸣。一时人乐从太守，交错觥筹送杯酒。乐其所乐翁来思，宾客欢哗终不知。既是宾客尚不知，画工焉得而画之。彼弈者弈射者射，摇毫臆度丹青解。醉翁醉态尚难摹，翁心乐处如何画。皆山一曲吾能歌，童而习之今鬓皤。翰墨世无苏老坡，奈此图中风景何。
不过放大了些而已，是以林聪一眼就认出了妹妹。
洛阳春事满郊墟，零乱何堪入禁庐。青鸟未能酬汉帝，白头宁用怨相如。无心逐处随流水，转舞轻时欲步虚。极目不堪愁远道，西来谁寄八行书。
山翁归去。记得来时路。雨涨溪泉人不渡。花外鸟啼何处。人间不是山中。高怀都付丝桐。一曲瑶池宴罢，春风吹尽残红。
妹妹要是看这个还了得呢。
。
汉宫春·着破荷衣解读：yǒu xiè wú jiān nǎi lè bāng ，rén shēng rú yì xìn nán shuāng 。gōng cái zì shì míng táng yòng ，jì yǔ pí fú hé shǎo jiàng 。
shí běn sè rén xū běn sè ，chòu wèi lùn xīn bú lùn jì 。qīng lián jū shì huàn huā lǎo ，huà xiàng yǒu rén néng huà dé 。fēi chén wú jǐ huáng lǔ zhí ，kàn huà tí shī nán luò bǐ ，zuì wēng wàn dài wén zhāng bó ，zhōng nián ǒu duò chú yáng zhé 。láng yá shān tíng niàng quán jiǔ ，wēng xīn bú zuì zuì bīn kè 。qìng lì cháo tíng tiān qīng míng ，shuí zhāng dǎng lùn yáo shēng píng 。qín míng bú zhī rén zhī lè ，dǎng lùn wú nǎi yóu qín míng 。yī shí rén lè cóng tài shǒu ，jiāo cuò gōng chóu sòng bēi jiǔ 。lè qí suǒ lè wēng lái sī ，bīn kè huān huá zhōng bú zhī 。jì shì bīn kè shàng bú zhī ，huà gōng yān dé ér huà zhī 。bǐ yì zhě yì shè zhě shè ，yáo háo yì dù dān qīng jiě 。zuì wēng zuì tài shàng nán mó ，wēng xīn lè chù rú hé huà 。jiē shān yī qǔ wú néng gē ，tóng ér xí zhī jīn bìn pó 。hàn mò shì wú sū lǎo pō ，nài cǐ tú zhōng fēng jǐng hé 。
bú guò fàng dà le xiē ér yǐ ，shì yǐ lín cōng yī yǎn jiù rèn chū le mèi mèi 。
luò yáng chūn shì mǎn jiāo xū ，líng luàn hé kān rù jìn lú 。qīng niǎo wèi néng chóu hàn dì ，bái tóu níng yòng yuàn xiàng rú 。wú xīn zhú chù suí liú shuǐ ，zhuǎn wǔ qīng shí yù bù xū 。jí mù bú kān chóu yuǎn dào ，xī lái shuí jì bā háng shū 。
shān wēng guī qù 。jì dé lái shí lù 。yǔ zhǎng xī quán rén bú dù 。huā wài niǎo tí hé chù 。rén jiān bú shì shān zhōng 。gāo huái dōu fù sī tóng 。yī qǔ yáo chí yàn bà ，chūn fēng chuī jìn cán hóng 。
mèi mèi yào shì kàn zhè gè hái le dé ne 。
。
