老子·道经·第十七章
老子·道经·第十七章最新章节：万里南临瘴海春，倦游心事苦吟身。舟中翠羽移家远，枕上红云梦阙频。津吏挟书随露冕，洞猺抛弩拜行尘。花开花落年年事，莫问玄都观里人。
胡宗宪以诚相待，再派你去谈，只怕将他惹恼。
以雁名门雁却无，望中云树半模糊。谁家染笔工秋画，一幅沧溟烟雨图。
广文品酒如品泉，醉草能作张旭颠。吴山秋风万里到，招携坐桂同华筵。玉厓絮云塞猿语，夜抱禅灯听江雨。襄阳诗骨倘健存，定复难忘柘枝舞。
小院金风落碧梧，谁过荒径访潜夫？昔年灯火同莲社，此夕壶觞异酒徒。霄汉共期抟羽翼，雪霜还未满头颅。论心促膝宜长夜，云外霜鸿侣自呼。
凤衔花，鸾舞月。谁使乌菱莹彻。才到晓霞时节，里面藏娇怯。颊晕霜花眉两叶。恰与个侬无别。侬只让他他让妾，他却无言说。
。
老子·道经·第十七章解读：wàn lǐ nán lín zhàng hǎi chūn ，juàn yóu xīn shì kǔ yín shēn 。zhōu zhōng cuì yǔ yí jiā yuǎn ，zhěn shàng hóng yún mèng què pín 。jīn lì jiā shū suí lù miǎn ，dòng yáo pāo nǔ bài háng chén 。huā kāi huā luò nián nián shì ，mò wèn xuán dōu guān lǐ rén 。
hú zōng xiàn yǐ chéng xiàng dài ，zài pài nǐ qù tán ，zhī pà jiāng tā rě nǎo 。
yǐ yàn míng mén yàn què wú ，wàng zhōng yún shù bàn mó hú 。shuí jiā rǎn bǐ gōng qiū huà ，yī fú cāng míng yān yǔ tú 。
guǎng wén pǐn jiǔ rú pǐn quán ，zuì cǎo néng zuò zhāng xù diān 。wú shān qiū fēng wàn lǐ dào ，zhāo xié zuò guì tóng huá yàn 。yù yá xù yún sāi yuán yǔ ，yè bào chán dēng tīng jiāng yǔ 。xiāng yáng shī gǔ tǎng jiàn cún ，dìng fù nán wàng zhè zhī wǔ 。
xiǎo yuàn jīn fēng luò bì wú ，shuí guò huāng jìng fǎng qián fū ？xī nián dēng huǒ tóng lián shè ，cǐ xī hú shāng yì jiǔ tú 。xiāo hàn gòng qī tuán yǔ yì ，xuě shuāng hái wèi mǎn tóu lú 。lùn xīn cù xī yí zhǎng yè ，yún wài shuāng hóng lǚ zì hū 。
fèng xián huā ，luán wǔ yuè 。shuí shǐ wū líng yíng chè 。cái dào xiǎo xiá shí jiē ，lǐ miàn cáng jiāo qiè 。jiá yūn shuāng huā méi liǎng yè 。qià yǔ gè nóng wú bié 。nóng zhī ràng tā tā ràng qiè ，tā què wú yán shuō 。
。
