杜秋娘诗
杜秋娘诗最新章节：原来武侠还可以这样子。
稍觉逢春客思催，江春无奈促花开。一枝横水寒潭月，几点回风雪砌苔。啼鸟易惊归客梦，陇云空寄故园哀。东风已遣芳心尽，谁与垂杨衒楚台。
大好梧桐庭院里。修竹娟娟，几席凉于水。扫地焚香闲坐此。韦苏州后先生矣。老带庄襟谁得似。一片冰心，写上云蓝纸。看取方池清见底。亭亭立者花君子。
我行匡庐鬓青青，往往大醉琵琶亭。归来老我二十载，惟有梦寐劳神形。有时遍历开先寺，老僧禅定齁齁睡。有时经过五柳家，秫香酒熟邀人醉。恍兮惚兮真若飞，高泊天地坐忘归。晴云漠漠披絮帽，白鹤冉冉来羽衣。方将餐霞炼颜色，觉来无失亦无得。何当整理下泽车，共逐双凫访真迹。
寒煖春风曾已转，朝昏春梦若为寻。草萦有伴游堤屐，雨润无弦挂壁琴。飘尽花心存别恨，留将莺语急知音。便从永日朱明令，逸老长依绿树阴。
姜国公府，老夫人房里，老国公坐在炕上，看着跪在面前的世子夫妻和流泪的姜二姑娘，气得随手抓起炕桌上的茶盏砸向世子，一边骂道：孽子，你养的好女儿。
辞家远行去，侬欢独离居。此日无啼音，裂帛作还书。
。
杜秋娘诗解读：yuán lái wǔ xiá hái kě yǐ zhè yàng zǐ 。
shāo jiào féng chūn kè sī cuī ，jiāng chūn wú nài cù huā kāi 。yī zhī héng shuǐ hán tán yuè ，jǐ diǎn huí fēng xuě qì tái 。tí niǎo yì jīng guī kè mèng ，lǒng yún kōng jì gù yuán āi 。dōng fēng yǐ qiǎn fāng xīn jìn ，shuí yǔ chuí yáng xuàn chǔ tái 。
dà hǎo wú tóng tíng yuàn lǐ 。xiū zhú juān juān ，jǐ xí liáng yú shuǐ 。sǎo dì fén xiāng xián zuò cǐ 。wéi sū zhōu hòu xiān shēng yǐ 。lǎo dài zhuāng jīn shuí dé sì 。yī piàn bīng xīn ，xiě shàng yún lán zhǐ 。kàn qǔ fāng chí qīng jiàn dǐ 。tíng tíng lì zhě huā jun1 zǐ 。
wǒ háng kuāng lú bìn qīng qīng ，wǎng wǎng dà zuì pí pá tíng 。guī lái lǎo wǒ èr shí zǎi ，wéi yǒu mèng mèi láo shén xíng 。yǒu shí biàn lì kāi xiān sì ，lǎo sēng chán dìng kù kù shuì 。yǒu shí jīng guò wǔ liǔ jiā ，shú xiāng jiǔ shú yāo rén zuì 。huǎng xī hū xī zhēn ruò fēi ，gāo bó tiān dì zuò wàng guī 。qíng yún mò mò pī xù mào ，bái hè rǎn rǎn lái yǔ yī 。fāng jiāng cān xiá liàn yán sè ，jiào lái wú shī yì wú dé 。hé dāng zhěng lǐ xià zé chē ，gòng zhú shuāng fú fǎng zhēn jì 。
hán xuān chūn fēng céng yǐ zhuǎn ，cháo hūn chūn mèng ruò wéi xún 。cǎo yíng yǒu bàn yóu dī jī ，yǔ rùn wú xián guà bì qín 。piāo jìn huā xīn cún bié hèn ，liú jiāng yīng yǔ jí zhī yīn 。biàn cóng yǒng rì zhū míng lìng ，yì lǎo zhǎng yī lǜ shù yīn 。
jiāng guó gōng fǔ ，lǎo fū rén fáng lǐ ，lǎo guó gōng zuò zài kàng shàng ，kàn zhe guì zài miàn qián de shì zǐ fū qī hé liú lèi de jiāng èr gū niáng ，qì dé suí shǒu zhuā qǐ kàng zhuō shàng de chá zhǎn zá xiàng shì zǐ ，yī biān mà dào ：niè zǐ ，nǐ yǎng de hǎo nǚ ér 。
cí jiā yuǎn háng qù ，nóng huān dú lí jū 。cǐ rì wú tí yīn ，liè bó zuò hái shū 。
。
