杜秋娘诗
杜秋娘诗最新章节：我公吟妙句，思入碧云深。雨过风生竹，天清月满林。但求性情至，不论宋唐音。谬许知己者，相其惬素心。失学从年少，疏狂恋酒杯。家贫轻作客，身拙独怜才。未有惊人句，何因访草莱。君如用幽意，莫使笑陈雷。
于是哥哥姐姐们纷纷开口，把他小时候的事说了给他听，听得他自己都不信自己还有这份光辉过往。
百战清胡塞，廿年归汉关。乞身辞北阙，赐第傍南山。铁券勋名远，金丹日月闲。还闻奉朝请，剑履近龙颜。
万里悲秋常作客，百年多病独登台。
江头三老风樯急，诗叟欲行还却立。刚肠不解儿女悲，肯为别离襟袖湿。翰墨场中空白眉，牙游不遂休奔驰。平生讷室有秘诀，持以赠君君可归。静而无哗气方定，清而寡欲心自正。耳根毁誉等风波，眼界枯荣俱泡影。得此还家虽退藏，被褐怀玉中含光。踏破青鞋行万里，猛省昨非今近是。但看污渎有灵龟，莫道蹄涔无尺鲤。
台阶一直通往地底，不知几多幽深。
。
杜秋娘诗解读：wǒ gōng yín miào jù ，sī rù bì yún shēn 。yǔ guò fēng shēng zhú ，tiān qīng yuè mǎn lín 。dàn qiú xìng qíng zhì ，bú lùn sòng táng yīn 。miù xǔ zhī jǐ zhě ，xiàng qí qiè sù xīn 。shī xué cóng nián shǎo ，shū kuáng liàn jiǔ bēi 。jiā pín qīng zuò kè ，shēn zhuō dú lián cái 。wèi yǒu jīng rén jù ，hé yīn fǎng cǎo lái 。jun1 rú yòng yōu yì ，mò shǐ xiào chén léi 。
yú shì gē gē jiě jiě men fēn fēn kāi kǒu ，bǎ tā xiǎo shí hòu de shì shuō le gěi tā tīng ，tīng dé tā zì jǐ dōu bú xìn zì jǐ hái yǒu zhè fèn guāng huī guò wǎng 。
bǎi zhàn qīng hú sāi ，niàn nián guī hàn guān 。qǐ shēn cí běi què ，cì dì bàng nán shān 。tiě quàn xūn míng yuǎn ，jīn dān rì yuè xián 。hái wén fèng cháo qǐng ，jiàn lǚ jìn lóng yán 。
wàn lǐ bēi qiū cháng zuò kè ，bǎi nián duō bìng dú dēng tái 。
jiāng tóu sān lǎo fēng qiáng jí ，shī sǒu yù háng hái què lì 。gāng cháng bú jiě ér nǚ bēi ，kěn wéi bié lí jīn xiù shī 。hàn mò chǎng zhōng kōng bái méi ，yá yóu bú suí xiū bēn chí 。píng shēng nè shì yǒu mì jué ，chí yǐ zèng jun1 jun1 kě guī 。jìng ér wú huá qì fāng dìng ，qīng ér guǎ yù xīn zì zhèng 。ěr gēn huǐ yù děng fēng bō ，yǎn jiè kū róng jù pào yǐng 。dé cǐ hái jiā suī tuì cáng ，bèi hè huái yù zhōng hán guāng 。tà pò qīng xié háng wàn lǐ ，měng shěng zuó fēi jīn jìn shì 。dàn kàn wū dú yǒu líng guī ，mò dào tí cén wú chǐ lǐ 。
tái jiē yī zhí tōng wǎng dì dǐ ，bú zhī jǐ duō yōu shēn 。
。
