柳毅传
柳毅传最新章节：沥海杨举人也遭殃了。
信步腾腾野岸边，登高节物最堪怜。今朝暗算当时事，此夜同欢歌酒筵。清影乍开松岭月，持杯坐醉菊花天。省躬审分何侥幸，风景依稀似去年。
落日蒹葭水一方，泳思不复叹无梁。五芝六草犹堪拾，九路三阶早已荒。老我自骄麋鹿性，多君能问芰荷裳。相逢且挹浮丘袖，潦倒同倾沆瀣浆。
与君丱角志相期，岁晏行藏各有违。老树晚花空自媚，秋林病叶更先稀。时情淡薄元无味，世路艰危总是机。门外北风吹自冽，旅人琐琐欲安归。
鹊印朝从汉殿悬，欢声云拥蓟门前。休戈陇坂屯田日，伐鼓渔阳出塞年。结客威名驰豹尾，封侯消息到龙泉。胡床不厌王猷傲，烂漫梅花笛里传。
番人吹筚
二十馀年梦里恩，春风秋月几消魂。梧桐树老人华发，千古莓苔泪有痕。
堪羡鞠侯国，碧岩千万重。烟萝为印绶，云壑是堤封。泉遣狙公护，果教ce子供。尔徒如不死，应得蹑玄踪。
万翠亭边山郁葱，书声散出五云重。红萱色改宦情薄，绿酒杯深客话浓。雁起秋空从整整，鸥间野水自溶溶。谁人为作坡仙传，弟似颍滨文似邕。
。
柳毅传解读：lì hǎi yáng jǔ rén yě zāo yāng le 。
xìn bù téng téng yě àn biān ，dēng gāo jiē wù zuì kān lián 。jīn cháo àn suàn dāng shí shì ，cǐ yè tóng huān gē jiǔ yàn 。qīng yǐng zhà kāi sōng lǐng yuè ，chí bēi zuò zuì jú huā tiān 。shěng gōng shěn fèn hé yáo xìng ，fēng jǐng yī xī sì qù nián 。
luò rì jiān jiā shuǐ yī fāng ，yǒng sī bú fù tàn wú liáng 。wǔ zhī liù cǎo yóu kān shí ，jiǔ lù sān jiē zǎo yǐ huāng 。lǎo wǒ zì jiāo mí lù xìng ，duō jun1 néng wèn jì hé shang 。xiàng féng qiě yì fú qiū xiù ，liáo dǎo tóng qīng hàng xiè jiāng 。
yǔ jun1 guàn jiǎo zhì xiàng qī ，suì yàn háng cáng gè yǒu wéi 。lǎo shù wǎn huā kōng zì mèi ，qiū lín bìng yè gèng xiān xī 。shí qíng dàn báo yuán wú wèi ，shì lù jiān wēi zǒng shì jī 。mén wài běi fēng chuī zì liè ，lǚ rén suǒ suǒ yù ān guī 。
què yìn cháo cóng hàn diàn xuán ，huān shēng yún yōng jì mén qián 。xiū gē lǒng bǎn tún tián rì ，fá gǔ yú yáng chū sāi nián 。jié kè wēi míng chí bào wěi ，fēng hóu xiāo xī dào lóng quán 。hú chuáng bú yàn wáng yóu ào ，làn màn méi huā dí lǐ chuán 。
fān rén chuī bì
èr shí yú nián mèng lǐ ēn ，chūn fēng qiū yuè jǐ xiāo hún 。wú tóng shù lǎo rén huá fā ，qiān gǔ méi tái lèi yǒu hén 。
kān xiàn jū hóu guó ，bì yán qiān wàn zhòng 。yān luó wéi yìn shòu ，yún hè shì dī fēng 。quán qiǎn jū gōng hù ，guǒ jiāo cezǐ gòng 。ěr tú rú bú sǐ ，yīng dé niè xuán zōng 。
wàn cuì tíng biān shān yù cōng ，shū shēng sàn chū wǔ yún zhòng 。hóng xuān sè gǎi huàn qíng báo ，lǜ jiǔ bēi shēn kè huà nóng 。yàn qǐ qiū kōng cóng zhěng zhěng ，ōu jiān yě shuǐ zì róng róng 。shuí rén wéi zuò pō xiān chuán ，dì sì yǐng bīn wén sì yōng 。
。
