论诗三十首·十七
论诗三十首·十七最新章节：尝读大禹书，导河始积石。神功洵巨哉，两山如削壁。疑是鬼斧凿，疑是巨灵擘。余来千载后，山势犹如昔。烟岚郁不开，与天常咫尺。下瞰黄河流，风翻雪浪白。涛声如怒雷，奔腾何迅疾。我欲溯其源，星宿杳难即。我欲登昆崙，举头惟瞑色。君不见此地当年吐谷浑，汉魏以来常反侧。而今四海颂升平，羌戎稽颡烽烟息。车书一统尽朝宗，此山此木互西域。
支公固好禅，何事偏爱马。至今饮马处，春水潺潺泻。王生立佳城，近在马涧下。因悟无生法，四大皆幻者。
万国同风十二年，冯夷吹向日南天。当场定有翻空手，出为吾君洗毒烟。
何霆那老匹夫可不是什么好鸟，绝对会趁你病，要你命的。
上李家求亲？女家赶着男家？板栗和葫芦却道：对。
锦缆黄河忆共来，辉煌袍笏下蓬莱。风流暂借莲花幕，意气频呼竹叶杯。海上昼游还越郡，天涯春色遍秦台。双驺倘憩齐云石，为扫题名旧绿苔。
看完之后，陈启直接笑了，甚至都想在后面补上一句不转不是华夏人。
。
论诗三十首·十七解读：cháng dú dà yǔ shū ，dǎo hé shǐ jī shí 。shén gōng xún jù zāi ，liǎng shān rú xuē bì 。yí shì guǐ fǔ záo ，yí shì jù líng bò 。yú lái qiān zǎi hòu ，shān shì yóu rú xī 。yān lán yù bú kāi ，yǔ tiān cháng zhǐ chǐ 。xià kàn huáng hé liú ，fēng fān xuě làng bái 。tāo shēng rú nù léi ，bēn téng hé xùn jí 。wǒ yù sù qí yuán ，xīng xiǔ yǎo nán jí 。wǒ yù dēng kūn lún ，jǔ tóu wéi míng sè 。jun1 bú jiàn cǐ dì dāng nián tǔ gǔ hún ，hàn wèi yǐ lái cháng fǎn cè 。ér jīn sì hǎi sòng shēng píng ，qiāng róng jī sǎng fēng yān xī 。chē shū yī tǒng jìn cháo zōng ，cǐ shān cǐ mù hù xī yù 。
zhī gōng gù hǎo chán ，hé shì piān ài mǎ 。zhì jīn yǐn mǎ chù ，chūn shuǐ chán chán xiè 。wáng shēng lì jiā chéng ，jìn zài mǎ jiàn xià 。yīn wù wú shēng fǎ ，sì dà jiē huàn zhě 。
wàn guó tóng fēng shí èr nián ，féng yí chuī xiàng rì nán tiān 。dāng chǎng dìng yǒu fān kōng shǒu ，chū wéi wú jun1 xǐ dú yān 。
hé tíng nà lǎo pǐ fū kě bú shì shí me hǎo niǎo ，jué duì huì chèn nǐ bìng ，yào nǐ mìng de 。
shàng lǐ jiā qiú qīn ？nǚ jiā gǎn zhe nán jiā ？bǎn lì hé hú lú què dào ：duì 。
jǐn lǎn huáng hé yì gòng lái ，huī huáng páo hù xià péng lái 。fēng liú zàn jiè lián huā mù ，yì qì pín hū zhú yè bēi 。hǎi shàng zhòu yóu hái yuè jun4 ，tiān yá chūn sè biàn qín tái 。shuāng zōu tǎng qì qí yún shí ，wéi sǎo tí míng jiù lǜ tái 。
kàn wán zhī hòu ，chén qǐ zhí jiē xiào le ，shèn zhì dōu xiǎng zài hòu miàn bǔ shàng yī jù bú zhuǎn bú shì huá xià rén 。
。
