兰陵王·柳
兰陵王·柳最新章节：碧云寥廓。倚阑怅望情离索。悲秋自怯罗衣薄。晓镜空悬，懒把青丝掠。江山满眼今非昨。纷纷木叶风中落。别巢燕子辞帘幕。有意东君，故把红丝缚。
明朝挂帆席，枫叶落纷纷。(挂帆席 一作：去)
壬辰天意别，春夏雨冥冥。云气何时敛？江声未得停。书生怜白发，壮士喜青萍。昨夜登西阁，悲笳不忍听。
牡丹开蜀圃，盈尺莫如今。妍丽色殊众，栽培功信深。矜夸传万里，图写费千金。难就朱栏赏，徒摇远客心。
黎水笑眯眯地答道：当然累了。
令弟佐宣城，赠余琴谿鹤。谓言天涯雪，忽向窗前落。白玉为毛衣，黄金不肯博。背风振六翮，对舞临山阁。顾我如有情，长鸣似相托。何当驾此物，与尔腾寥廓。
其实季木霖多少有些尴尬，毕竟徐风昨天晚上坐他怀里的回忆还未彻底消散，但是看着眼前这个没心没肺的家伙，心底最后一点拘谨也都放开了，冷漠的面具重新戴在脸上毫无违和感。
尘涩鳌钩公子恨，风吹马耳谪仙愁。皇天老眼成人晚，今日男儿得志秋。官样文章堆笔底，世情风色候江头。主司不是冬烘物，五色迷人莫浪忧。
。
兰陵王·柳解读：bì yún liáo kuò 。yǐ lán chàng wàng qíng lí suǒ 。bēi qiū zì qiè luó yī báo 。xiǎo jìng kōng xuán ，lǎn bǎ qīng sī luě 。jiāng shān mǎn yǎn jīn fēi zuó 。fēn fēn mù yè fēng zhōng luò 。bié cháo yàn zǐ cí lián mù 。yǒu yì dōng jun1 ，gù bǎ hóng sī fù 。
míng cháo guà fān xí ，fēng yè luò fēn fēn 。(guà fān xí yī zuò ：qù )
rén chén tiān yì bié ，chūn xià yǔ míng míng 。yún qì hé shí liǎn ？jiāng shēng wèi dé tíng 。shū shēng lián bái fā ，zhuàng shì xǐ qīng píng 。zuó yè dēng xī gé ，bēi jiā bú rěn tīng 。
mǔ dān kāi shǔ pǔ ，yíng chǐ mò rú jīn 。yán lì sè shū zhòng ，zāi péi gōng xìn shēn 。jīn kuā chuán wàn lǐ ，tú xiě fèi qiān jīn 。nán jiù zhū lán shǎng ，tú yáo yuǎn kè xīn 。
lí shuǐ xiào mī mī dì dá dào ：dāng rán lèi le 。
lìng dì zuǒ xuān chéng ，zèng yú qín jī hè 。wèi yán tiān yá xuě ，hū xiàng chuāng qián luò 。bái yù wéi máo yī ，huáng jīn bú kěn bó 。bèi fēng zhèn liù hé ，duì wǔ lín shān gé 。gù wǒ rú yǒu qíng ，zhǎng míng sì xiàng tuō 。hé dāng jià cǐ wù ，yǔ ěr téng liáo kuò 。
qí shí jì mù lín duō shǎo yǒu xiē gān gà ，bì jìng xú fēng zuó tiān wǎn shàng zuò tā huái lǐ de huí yì hái wèi chè dǐ xiāo sàn ，dàn shì kàn zhe yǎn qián zhè gè méi xīn méi fèi de jiā huǒ ，xīn dǐ zuì hòu yī diǎn jū jǐn yě dōu fàng kāi le ，lěng mò de miàn jù zhòng xīn dài zài liǎn shàng háo wú wéi hé gǎn 。
chén sè áo gōu gōng zǐ hèn ，fēng chuī mǎ ěr zhé xiān chóu 。huáng tiān lǎo yǎn chéng rén wǎn ，jīn rì nán ér dé zhì qiū 。guān yàng wén zhāng duī bǐ dǐ ，shì qíng fēng sè hòu jiāng tóu 。zhǔ sī bú shì dōng hōng wù ，wǔ sè mí rén mò làng yōu 。
。
