高唐赋
高唐赋最新章节：板桥断后无复春，蒲荒柳秃波粼粼。依稀一片昔时月，来照鸳鸯不照人。
愤怒之下，她也顾不得脏话不脏话了，连二太太都撕下那温良的面皮，骂她老村妇，骂孙子野杂种，她还装什么斯文。
尘波溢目深溟渤，往古来今空出没。喜君相见话丹经，起我凌云恶阡陌。我生素乏儿女姿，面上巉岩耸山骨。少年避地东海隅，架竹编茅剪荆棘。白云为我开山容，清风为我翔真域。旋属群寇近敺攘，淬出青萍闭丹室。风尘澒洞十余年，灵府芝田渐芜没。逢君踪迹类秋蓬，遗我刀圭延岁月。何当横槊静寰区，同子山居论丹诀。
天初暖，日初长，好春光。万汇此时皆得意，竞芬芳。笋迸苔钱嫩绿，花偎雪坞浓香。谁把金丝裁剪却，挂斜阳？
一夕春归变九垓，千红万紫尽尘埃。韶光淑气逡巡退，暑雨炎风烂熳来。
放心，我一定会到达最高的山巅。
。
高唐赋解读：bǎn qiáo duàn hòu wú fù chūn ，pú huāng liǔ tū bō lín lín 。yī xī yī piàn xī shí yuè ，lái zhào yuān yāng bú zhào rén 。
fèn nù zhī xià ，tā yě gù bú dé zāng huà bú zāng huà le ，lián èr tài tài dōu sī xià nà wēn liáng de miàn pí ，mà tā lǎo cūn fù ，mà sūn zǐ yě zá zhǒng ，tā hái zhuāng shí me sī wén 。
chén bō yì mù shēn míng bó ，wǎng gǔ lái jīn kōng chū méi 。xǐ jun1 xiàng jiàn huà dān jīng ，qǐ wǒ líng yún è qiān mò 。wǒ shēng sù fá ér nǚ zī ，miàn shàng chán yán sǒng shān gǔ 。shǎo nián bì dì dōng hǎi yú ，jià zhú biān máo jiǎn jīng jí 。bái yún wéi wǒ kāi shān róng ，qīng fēng wéi wǒ xiáng zhēn yù 。xuán shǔ qún kòu jìn ōu rǎng ，cuì chū qīng píng bì dān shì 。fēng chén hòng dòng shí yú nián ，líng fǔ zhī tián jiàn wú méi 。féng jun1 zōng jì lèi qiū péng ，yí wǒ dāo guī yán suì yuè 。hé dāng héng shuò jìng huán qū ，tóng zǐ shān jū lùn dān jué 。
tiān chū nuǎn ，rì chū zhǎng ，hǎo chūn guāng 。wàn huì cǐ shí jiē dé yì ，jìng fēn fāng 。sǔn bèng tái qián nèn lǜ ，huā wēi xuě wù nóng xiāng 。shuí bǎ jīn sī cái jiǎn què ，guà xié yáng ？
yī xī chūn guī biàn jiǔ gāi ，qiān hóng wàn zǐ jìn chén āi 。sháo guāng shū qì qūn xún tuì ，shǔ yǔ yán fēng làn màn lái 。
fàng xīn ，wǒ yī dìng huì dào dá zuì gāo de shān diān 。
。
