高唐赋
高唐赋最新章节：洞口归来日未斜，翠崖丹壁净烟霞。空山见客还成剧，自拗枯松煮涧茶。
浈阳多胜概，碧落冠南州。石刻贤人咏，岩栖仙隐幽。须知为福地，何用觅瀛洲。葛令烧丹处，扪萝到上头。
放眼望去，何永强一妻六妾，家丁女婢，尽皆于此。
雨多青合是垣衣，一幅蛮笺夜款扉。蕙带又闻宽沈约，茅斋犹自忆王微。方灵只在君臣正，篆古须抛点画肥。除却伴谈秋水外，野鸥何处更忘机。
黄豆听了又是生气又是激动，忙问道：那狗官那么坏，咋舍得让你把这些东西都带走哩？红椒横眉道：不让带？他敢。
三更望兹峰，月出石腹内。云容方欲展，雷雨已在背。明明神所宅，乃复遘阴晦。冰柱十丈长，惊看石厓戴。居然神斧落，厓半亦奔溃。回飙搜激电，雪月光迸碎。遂令登陟客，倏忽迷向背。清游虽暂阻，未敢遽思退。终当携松明，绝壁扫芜秽。
。
高唐赋解读：dòng kǒu guī lái rì wèi xié ，cuì yá dān bì jìng yān xiá 。kōng shān jiàn kè hái chéng jù ，zì niù kū sōng zhǔ jiàn chá 。
zhēn yáng duō shèng gài ，bì luò guàn nán zhōu 。shí kè xián rén yǒng ，yán qī xiān yǐn yōu 。xū zhī wéi fú dì ，hé yòng mì yíng zhōu 。gě lìng shāo dān chù ，mén luó dào shàng tóu 。
fàng yǎn wàng qù ，hé yǒng qiáng yī qī liù qiè ，jiā dīng nǚ bì ，jìn jiē yú cǐ 。
yǔ duō qīng hé shì yuán yī ，yī fú mán jiān yè kuǎn fēi 。huì dài yòu wén kuān shěn yuē ，máo zhāi yóu zì yì wáng wēi 。fāng líng zhī zài jun1 chén zhèng ，zhuàn gǔ xū pāo diǎn huà féi 。chú què bàn tán qiū shuǐ wài ，yě ōu hé chù gèng wàng jī 。
huáng dòu tīng le yòu shì shēng qì yòu shì jī dòng ，máng wèn dào ：nà gǒu guān nà me huài ，zǎ shě dé ràng nǐ bǎ zhè xiē dōng xī dōu dài zǒu lǐ ？hóng jiāo héng méi dào ：bú ràng dài ？tā gǎn 。
sān gèng wàng zī fēng ，yuè chū shí fù nèi 。yún róng fāng yù zhǎn ，léi yǔ yǐ zài bèi 。míng míng shén suǒ zhái ，nǎi fù gòu yīn huì 。bīng zhù shí zhàng zhǎng ，jīng kàn shí yá dài 。jū rán shén fǔ luò ，yá bàn yì bēn kuì 。huí biāo sōu jī diàn ，xuě yuè guāng bèng suì 。suí lìng dēng zhì kè ，shū hū mí xiàng bèi 。qīng yóu suī zàn zǔ ，wèi gǎn jù sī tuì 。zhōng dāng xié sōng míng ，jué bì sǎo wú huì 。
。
